Διπλωματικές Εργασίες Μ.Δ.Ε - Έτος 2010
Συγγραφέας: Σταθοπούλου Αρχοντούλα
Λέξεις Κλειδιά: Τοπολογίες, Χώροι συναρτήσεων Σύνοψη: Η εργασία αυτή, αναφέρεται σε τοπολογίες σε χώρους συναρτήσεων και δομείται ως εξής: Στο κεφάλαιο 1 γίνεται μια εισαγωγή και δίνονται βασικές έννοιες των τοπολογικών χώρων. Στο κεφάλαιο 2 μελετώνται κυρίως η compact open και η σημειακή ανοικτή τοπολογία. Στο κεφάλαιο 3 μελετώνται οι συνδετικά συνεχείς και οι διαχωριστικές τοπολογίες. Στο κεφάλαιο 4 μελετώνται οι τοπολογίες scott και isbell. Το κεφάλαιο 5 αναφέρεται σε ανοικτά προβλήματα των χώρων συναρτήσεων. Στο τέλος της εργασίας υπάρχει εκτενής βιβλιογραφία. Αρχείο Διπλωματικής Εργασίας |
Συγγραφέας: Τάγιος Παναγιώτης
Λέξεις Κλειδιά: Στατιστικές μελέτες, Στατιστικό πακέτο R Σύνοψη: Οι εξετάσεις πιστοποίησης γνώσεων και δεξιοτήτων πληροφορικής, που αφορούν στο μεγαλύτερο μέρος εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα, δημιούργησε την επιθυμία της έρευνας των δεδομένων που έχουν καταγραφεί από το σύστημα. Αναλυτικότερα, στην εργασία αυτή στόχος είναι η ανάλυση με στατιστικές μεθόδους των δεδομένων, που έχουν καταγραφεί από το σύστημα TeCERT το χρονικό διάστημα 20/6/2003 μέχρι και 5/7/2007, με σκοπό να αναδειχθούν οι παράγοντες εκείνοι που επηρεάζουν άμεσα τον χρόνο απάντησης μίας ερώτησης και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται ένα τεστ από τους εξεταζόμενους. Η ανάλυση των δεδομένων θα γίνει με χρήση του στατιστικού πακέτου R (έκδοση R 2.6.2). Το R είναι μία γλώσσα προγραμματισμού που χρησιμεύει κυρίως για ανάλυση δεδομένων και εφαρμογή διαφόρων "κλασικών" και σύγχρονων στατιστικών τεχνικών. Αποτελεί μετεξέλιξη των στατιστικών πακέτων S και S-Plus και μπορεί να αποκτηθεί δωρεάν από την ιστοσελίδα http://www.r-project.org/, ενώ υποστηρίζει πολλές πλατφόρμες και λειτουργικά όπως Linux, Mac OS και Windows. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε με κατευθείαν εντολές που υπάρχουν είτε με προγράμματα που ο χρήστης μπορεί να προγραμματίσει για επίλυση πολυπλοκότερων στατιστικών προβλημάτων. Επίσης, ο χρήστης μπορεί να χρησιμοποιήσει και έτοιμα προγράμματα τα οποία είναι ενσωματωμένα μέσα σε πακέτα που διατίθενται πάλι ελεύθερα. Η παρούσα διπλωματική εργασία δομείται σε κεφάλαια ως εξής: Στο Κεφάλαιο 2 αναλύεται το θεωρητικό υπόβαθρο που χρησιμοποιήθηκε για την εξαγωγή διαφόρων δεικτών και γραφημάτων. Επιπλέον, αναλύονται τα στατιστικά τεστ παραμετρικά ή μη, που χρησιμοποιήθηκαν για να ελεγχθεί η ορθότητα ή μη στατιστικών υποθέσεων. Στο Κεφάλαιο 3 δίνεται μία λεπτομερέστερη περιγραφή των δεδομένων. Από που προέρχονται τα δεδομένα, τα γνωστικά αντικείμενα των ερωτήσεων, το είδος των ερωτήσεων, αλλά και μία περιγραφή των δομών που κατασκευάστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν στο στατιστικό πακέτο R κατά την έρευνα. Στο Κεφάλαιο 4 δίνεται η στατιστική επεξεργασία των δεδομένων ακολουθώντας τρεις άξονες. Στον πρώτο άξονα μελετάμε τη σχέση που έχει ο χρόνος απάντησης μίας ερώτησης με τα γνωστικά αντικείμενα και τα επίπεδα δυσκολίας της ερώτησης. Επίσης, μελετάμε τους χρόνους απάντησης και τα ποσοστά επιτυχίας των ερωτήσεων ανά πέρασμα. Τέλος, ελέγχουμε αν είναι ισοδύναμες οι ερωτήσεις "πατέρες" με τις ερωτήσεις κλώνους τους. Στον δεύτερο άξονα μελετάμε τους χρόνους ολοκλήρωσης των τεστ και τους αντίστοιχους χρόνους μέχρι να θεωρηθεί ένα τεστ επιτυχώς δοσμένο. Επιπλέον, ελέγχουμε τη βασική μας υπόθεση ότι όλα τα τεστ είναι ισοδύναμα. Στον τρίτο άξονα μελετάμε τη σχέση που έχει ο χρόνος απάντησης των ερωτήσεων σε σχέση με τον εξεταζόμενο, δηλαδή με στοιχεία του όπως η ειδικότητά του και η ηλικία του. Στο Κεφάλαιο 5 αναφέρονται συνοπτικά τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την στατιστική επεξεργασία των δεδομένων. Τέλος, στο Κεφάλαιο 6 δίνεται η βιβλιογραφία που χρησιμοποιείται για την εκπόνηση της διπλωματικής εργασίας. Αρχείο Διπλωματικής Εργασίας |
Συγγραφέας: Οικονομίδης Κωνσταντίνος
Λέξεις Κλειδιά: Εκπαιδευτικά λογισμικά, Αξιολόγηση πρόβλεψης, Κλίμακα Likert Σύνοψη: Με την παρούσα διπλωματική εργασία γίνεται μια προσπάθεια παρουσίασης και αξιολόγησης του εκπαιδευτικού τίτλου "Geometer's Sketchpad" και του "Geonext" δηλαδή δύο εκπαιδευτικών λογισμικών για τη Β/θμια εκπαίδευση με τη μέθοδο αξιολόγησης πρόβλεψης (Predictive evaluation) με χρήση της κλίμακας Likert. Στην αξιολόγηση αυτή οι βασικότεροι άξονες που ακολουθούμε είναι: Διδακτική σχεδίαση, Περιεχόμενο, Υποστήριξη Εκπαιδευτικού και Τεχνική Αρτιότητα. Τα κριτήρια στα οποία βασιστήκαμε τα αντλήσαμε από σχετικά ερωτηματολόγια που βρίσκονται στο βιβλίο "Το εκπαιδευτικό λογισμικό και η αξιολόγηση του" των Χ. Παναγιωτακόπουλος, Χ. Πιερρακέας, Π. Πιντέλας. Αρχείο Διπλωματικής Εργασίας |
Συγγραφέας: Δακουρά Μαρία
Λέξεις Κλειδιά: Δακτύλιοι, Ιδεώδη, Περιοχές, Δακτύλιοι Noether, Δακτύλιοι Artin Σύνοψη: Οι αντιμεταθετικοί δακτύλιοι έχουν την προέλευσή τους από τη θεωρία αριθμών και από την αλγεβρική γεωμετρία στον 19ο αιώνα. Σήμερα είναι ιδιαίτερα σημαντικοί και έχουν ενδιαφέρουσα επίδραση στην αλγεβρική γεωμετρία και στην θεωρία αριθμών, χρησιμοποιώντας μεθόδους αντιμεταθετικής άλγεβρας. Εδώ περιγράφουμε τις βασικές μεθόδους και κάνουμε τα πρώτα βήματα σε αυτό το θέμα. Στο εξής όλοι οι δακτύλιοι θα είναι αντιμεταθετικοί, εκτός αν θεωρήσουμε κάτι άλλο. Το κεντρικό θέμα της αξιωματικής ανάπτυξης της γραμμικής άλγεβρας είναι ένας διανυσματικός χώρος επί ενός σώματος. Η αξιωματοποίηση της γραμμικής άλγεβρας, η οποία επιτεύχθηκε το 1920, μορφοποιήθηκε σε μια μεγάλη έκταση, από την επιθυμία να εισάγουμε γεωμετρικές έννοιες στη μελέτη συγκεκριμένων κλάσεων των συναρτήσεων στην ανάλυση. ΚατΆ αρχάς, ασχοληθήκαμε αποκλειστικά με τους διανυσματικούς χώρους των πραγματικών αριθμών ή των μιγαδικών αριθμών. Η έννοια ενός module είναι μια άμεση γενίκευση ενός διανυσματικού χώρου. Η γενίκευση αυτή επιτυγχάνεται απλά αντικαθιστώντας το σώμα των συντελεστών διά ενός δακτυλίου. Ο ευκολότερος τρόπος για να ορίσουμε ένα module μπορούμε να πούμε ότι είναι ένα αλγεβρικό σύστημα το οποίο ικανοποιεί τα ίδια αξιώματα όπως ένας διανυσματικός χώρος εκτός του ότι οι συντελεστές ανήκουν σΆ ένα δακτύλιο R με μονάδα αντί ενός σώματος F. Αυτή η φαινομενικά σεμνή γενίκευση οδηγεί σε μια αλγεβρική δομή η οποία είναι μεγίστης σημασίας. Ιστορικά ο πρώτος δακτύλιος που μελετήθηκε ήταν ο δακτύλιος ℤ των ακεραίων, ο όρος “δακτύλιος” πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τον Hilbert (1897) στο “Zahlbericht” του για έναν δακτύλιο αλγεβρικών ακεραίων. Στο ℤ κάθε δακτύλιος είναι κύριος. Στην πραγματικότητα τα ιδεώδη είχαν πρώτα εισαχθεί (από Kummer) ως “ιδεώδεις αριθμοί” στους δακτυλίους αλγεβρικών ακεραίων οι οποίοι εστερούντο μοναδικής παραγοντοντοποίησης (unique factorization). Στο ℤ μπορούμε από δύο αριθμούς a,b να ορίσουμε τον μέγιστο κοινό διαιρέτη (ΜΚΔ) αυτών, (a,b), το γινόμενό τους ab και το ελάχιστο κοινό πολλαπλάσιο (ΕΚΠ) αυτών, [a,b]. Αυτές οι πράξεις αντιστοιχούν σε πράξεις ιδεωδών σε κάθε δακτύλιο. Αρχείο Διπλωματικής Εργασίας |
Συγγραφέας: Στεφανόπουλος Γεώργιος
Λέξεις Κλειδιά: Οντολογίες, Περιρρέουσα νοημοσύνη, Διάχυτος υπολογισμός Σύνοψη: Τα τελευταία χρόνια, με την ανάπτυξη της Πληροφορικής Τεχνολογίας, οι Οντολογίες βρίσκονται στο επίκεντρο των ενδιαφερόντων επιστημόνων και ερευνητικών ομάδων σε όλο τον κόσμο. Η έρευνα κατευθύνεται σε μια σειρά από διαφορετικά επιστημονικά πεδία όπως της τεχνητής νοημοσύνης, της διαχείρισης γνώσης, καθώς και των τεχνολογιών του παγκόσμιου και ιδιαίτερα του σημασιολογικού ιστού. Το σύνολο των διεργασιών οι οποίες αφορούν στην διαδικασία ανάπτυξης οντολογιών, στον κύκλο ζωής τους, καθώς και στις μεθοδολογίες, στα εργαλεία και στις γλώσσες προγραμματισμού που απαιτούνται για την δημιουργία τους αναφέρεται ως Μηχανική των Οντολογιών. Η κατασκευή οντολογιών είναι μια διεργασία η οποία επηρεάζεται από αντικειμενικούς αλλά και υποκειμενικούς παράγοντες. Στους αντικειμενικούς παράγοντες περιλαμβάνονται τα εργαλεία με τα οποία θα κατασκευαστεί και θα επεξεργαστεί η οντολογία, η γλώσσα στην οποία θα αναπτυχθεί, η μεθοδολογία στην οποία θα βασιστεί, οι εφαρμογές στις οποίες θα χρησιμοποιηθεί, το είδος της οντολογίας και τις διαθέσιμες πηγές γνώσης (τυπικές ή μη), όπως λεξικά ή υπάρχουσες οντολογίες. Στους υποκειμενικούς παράγοντες περιλαμβάνονται οι ειδικές δεξιότητες ανάλυσης γνώσης και η εμπλοκή ατόμων που το καθένα έχει την δική του άποψη σχετικά με το πεδίο ενδιαφέροντος. Συνεπώς, η ανάπτυξη μιας οντολογίας είναι επιρρεπής στα λάθη, αφού μπορεί να υπάρξουν διάφορες ερμηνείες για το ίδιο πεδίο και τα αποτελέσματα είναι συχνά υποκειμενικά, διότι κάθε σχεδιαστής οντολογιών έχει διαφορετικούς στόχους, μπορεί να αναλύει το πεδίο ενδιαφέροντος σε διαφορετικό επίπεδο και αποσκοπεί σε διαφορετικό τρόπο χρήσης της οντολογίας. Για να ξεπεραστεί το πρόβλημα της δημιουργίας υποκειμενικών οντολογιών, οι ερευνητές ανέπτυξαν συνεργατικές μεθοδολογίες ανάπτυξης. Στις μεθοδολογίες αυτές πολλές υποκειμενικές και ίσως αντιφατικές έννοιες πρέπει να συνενωθούν έτσι ώστε να οδηγήσουν σε ένα διαμοιραζόμενο εννοιολογικό μοντέλο. Η μετάβαση όμως από την ατομική αντίληψη στο επίπεδο της κοινότητας, που θεωρείται δεδομένη σε μια συνεργατική προσέγγιση, απαιτεί ικανότητες και γνώσεις τις οποίες κάποιος αρχάριος δεν διαθέτει. Με βάση τον παραπάνω προβληματισμό, στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η αξιοποίηση της μεθοδολογίας κατασκευής οντολογιών που προτείνεται στην εργασία [L. Seremeti and A. Kameas. “A task-based ontology engineering approach for novice ontology developers”. 4th Balkan Conference in Informatics, Thessaloniki, Greece, 2009]. Στο πλαίσιο αξιοποίησής της, κατασκευάζονται οντολογίες οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν σε εφαρμογές περιρρέουσας νοημοσύνης. Ειδικότερα, παρατίθενται αναλυτικά οι μεθοδολογίες ανάπτυξης οντολογιών και κατηγοριοποιούνται. Αναλύονται στην συνέχεια, οι ιδιαιτερότητες των οντολογιών σε Περιβάλλοντα Περιρρέουσας νοημοσύνης και τελικά ακολουθώντας, τα στάδια ανάπτυξης οντολογιών της προαναφερθείσας μεθοδολογίας, κατασκευάζονται οντολογίες πεδίου ενδιαφέροντος οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν σε εφαρμογές περιρρέουσας νοημοσύνης. Αρχείο Διπλωματικής Εργασίας |
Συγγραφέας: Κομποθρέκας Αριστοτέλης
Λέξεις Κλειδιά: Φάσμα μάζας, Συσταδοποίηση Σύνοψη: Η συσταδοποίηση είναι μία από τις βασικές εργασίες εξόρυξης γνώσης από δεδομένα. Παρουσιάζονται οι κυριότερη αλγόριθμοι συσταδοποίησης και αναλύεται ο αλγόριθμος Xmeans. O Xmeans Επιτρέπει την ομαδοποίηση των δεδομένων χωρίς να χρειάζεται να προσδιοριστεί ακριβώς ο αριθμός των συστάδων. Το Weka είναι ένα λογισμικό μηχανικής μάθησης όπου περιλαμβάνει τον αλγόριθμο X-means. Η φασματομετρία μάζας είναι μία τεχνική για τον προσδιορισμό της σύστασης-φάσματος ενός χημικού δείγματος ή μορίου. Η συσταδοποίηση χρησιμοποιείται στη φασματομετρία μάζας για την ανάδειξη ομάδων όμοιων φασμάτων, όπου έτσι επιτυγχάνεται η καλύτερη κατανόηση του δείγματος αλλά επίσης και της προέλευσης του. Στην εργασία εφαρμόζεται ο αλγόριθμος X-means, μέσω του Weka σε φάσματα μάζας χημικών ουσιών. Αρχείο Διπλωματικής Εργασίας |
Συγγραφέας: Μαγουλά Ναταλία
Λέξεις Κλειδιά: Στοχαστικός (γραμμικός) προγραμματισμός, Δυναμικός προγαμματισμός, Αρχή βελτιστοποίησης του Βellman, Δυναμικά συστήματα, Μέθοδος δυικής χαλαρότητας, Στοχαστικά δέντρα απόφασης Σύνοψη: Πολλά είναι τα προβλήματα απόφασης τα οποία μπορούν να μοντελοποιηθούν ως προβλήματα γραμμικού προγραμματισμού. Πολλές όμως είναι και οι καταστάσεις όπου δεν είναι λογικό να υποτεθεί ότι οι παράμετροι του μοντέλου καθορίζονται προσδιοριστικά. Για παράδειγμα, μελλοντικές παραγωγικότητες σε ένα πρόβλημα παραγωγής, εισροές σε μία δεξαμενή που συνδέεται με έναν υδροσταθμό παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, απαιτήσεις στους διάφορους κόμβους σε ένα δίκτυο μεταφορών κλπ, είναι καταλληλότερα μοντελοποιημένες ως αβέβαιες παράμετροι, οι οποίες χαρακτηρίζονται στην καλύτερη περίπτωση από τις κατανομές πιθανότητας. Η αβεβαιότητα γύρω από τις πραγματοποιημένες τιμές εκείνων των παραμέτρων δεν μπορεί να εξαλειφθεί πάντα εξαιτίας της εισαγωγής των μέσων τιμών τους ή μερικών άλλων (σταθερών) εκτιμήσεων κατά τη διάρκεια της διαδικασίας μοντελοποίησης. Δηλαδή ανάλογα με την υπό μελέτη κατάσταση, το γραμμικό προσδιοριστικό μοντέλο μπορεί να μην είναι το κατάλληλο μοντέλο για την περιγραφή του προβλήματος που θέλουμε να λύσουμε. Σε αυτή τη διπλωματική υπογραμμίζουμε την ανάγκη να διευρυνθεί το πεδίο της μοντελοποίησης των προβλημάτων απόφασης που παρουσιάζονται στην πραγματική ζωή με την εισαγωγή του στοχαστικού προγραμματισμού. Αρχείο Διπλωματικής Εργασίας |
Συγγραφέας: Ρίζος Δημήτριος
Λέξεις Κλειδιά: Συναρτήσεις Mittag-Leffler, Ιδιότητες συναρτήσεων, Εφαρμογές συναρτήσεων Σύνοψη: Οι συναρτήσεις Mittag-Leffler χρησιμοποιούνται στις κλασματικές διαφορικές εξισώσεις, διότι η λύση τους εκφράζεται με τις συναρτήσεις Mittag-Leffler και γενικεύσεις αυτών. Η εργασία αυτή αποτελεί ανασκόπηση για τις συναρτήσεις Mittag-Leffler και περιλαμβάνει εκτός από τους ορισμούς αυτών και των γενικεύσεών τους, ιδιότητες και αναδρομικές σχέσεις που ικανοποιούν. Εκφράζουμε γνωστές συναρτήσεις με τη βοήθεια των συναρτήσεων Mittag-Leffler. Βρίσκουμε το μετασχηματισμό Laplace αυτών και των γενικεύσεών τους, διότι ο μετασχηματισμός Laplace είναι μια μέθοδος επίλυσης των κλασματικών διαφορικών εξισώσεων. Τέλος, αναφέρουμε εφαρμογές και προβλήματα, που εκφράζονται μέσω κλασματικών διαφορικών εξισώσεων και δίνουμε τη λύση τους με μορφή συναρτήσεων Mittag-Leffler. Αρχείο Διπλωματικής Εργασίας |
ΕπικοινωνίαΕργαστήριο Η/Υ & Εφαρμογών Πανεπιστημιούπολη, T.K. 265 00, Ρίο Πατρών Τηλ: +30 2610 997280 Φαξ: +30 2610 997424 lcsa@math.upatras.grΛοιποί Σύνδεσμοι Τμήματος
|
Ανάπτυξη & Συντήρηση Ιστοχώρου
Εργαστήριο Η/Υ & Εφαρμογών
Υπεύθ. Επικοινωνίας : Δ. Ανυφαντής (Ε.Τ.Ε.Π)
|